|
Kokusuz kristal karanfilim buzdan,
Dokunamıyor kimse bana,
Yakıyorum ellerini.
Çocuk gözlerinden ekildim,
Bir savaş alanına.
Onyedi yaşıma geldiğimde gördüm,
Kızıl saçlı kadının dalgın dalgın bakan
gözlerinden akan kanı, lacivertti rengi.
- "Deniz suyu" dedi.
Kristal karanfilim lavdan,
Değenin yakıyorum ellerini,
Cehenneme ekilmişim ondan.
Kristal nasıl kanar karanfilin boynunda?
Cürmüm cam kokuyor.
Birşeyler oluyor sesime,
Bülbül gülün yapraklarını kemiriyor.
Sesim canavar sesine dönüşüyor.
İntikam çanları çalıyor beynimde
Şimşekler çakıyor yıldırımlar düşüyor
Zehrini akıtan bir yılan oluyor yüreğim
Vefasızlığının ilk gecesinde
Umutlarımız vardı henüz çiçek açmayan
Dağlar kadar yüce bir de sevdamız
Yaprak dökümünü yaşatmaz mı yokluğun
Paslı düşünceler kemirmez mi yüreğimi
Nasıl çiçeklenir umutlarım sensiz
Aşkın olmasa nasıl çekilir bu ruhsuz dünya
Üstüme gelmez mi bu koca şehir
Bu sokaklar nasıl gezilir sensiz
Hayata küskün ağlamaklı bu gece
İçimde yaşama savaşının yenilgisi
Ruhumun son direnişi umuda
Gülüşlerim yarım kaldı
Hasretinin ilk gecesinde
|